Het is nog niet zo lang geleden dat ik schreef, maar ik weet niet wanneer de volgende gelegenheid zal zijn. Morgen ga ik naar de binnenlanden van Oost-Java voor een bezoek aan Ijen, de vulkaan: het stadje heeft geen station en volgens de Lonely Planet geen pin-automaat en daarna reis ik door naar het natuurgebied in West-Bali, waarvan ik helemaal geen idee heb hoe dat zal gaan. Vandaar dus nu al weer een update.
Na de mail ben ik gaan eten in een wijkje achter de grootste mall van de stad: kleine straatjes met veel goedkope slaapplaatsen en diverse eetgelegenheden, heel gericht op backpackers. De volgende ochtend nam ik de trein naar Solo, dat officieel Surakarta heet. Het was een aangename stad met veel groen en goede trottoirs / fietspaden. Meteen na aankomst ben ik in de twee paleizen van de stad gaan kijken, want die waren maar tot 2 uur open. Paleis is een groot woord. Het zijn grote overdekte zalen op palen, maar langs alle zijkanten open. De pilaren en de daken zijn wel heel rijk versierd. Net als in Yogya woont de familie van de huidige sultan nog in het Kraton (naam van het paleis) dus niet alles is te bezichtigen.
Het overnachtingsadres in Yogya was heel bijzonder: het was een home-stay bij een familie die de Javaanse kunst hoog in het vaandel had staan. Overal is het thema doorgevoerd en er is veel kunst in het huis verzameld. Er is een Javaanse tempel bij het zwembad en een gamelan-kamer. De laatste avond van mijn verblijf kwamen er een twintigtal mensen om te oefenen. Ik mocht ook meedoen, maar ondanks AMV, die bij een goede opvoeding hoort en drie jaar blokfluitles is muziek maken niet echt aan mij besteed. Ik heb dus alleen wat zitten luisteren.
Ook de eerste avond was een culturele avond. Op de 26e van elke maand geeft de lokale Hoge school voor de kunsten een presentatie. En laat ik nu precies de 26 in Solo zijn! Het was een Indonesisch ballet, onderbroken door speeches, dus na een uur en twee voorstellingen was het wel genoeg.
De tweede dag In Solo ben ik naar de tempels in de bergen gegaan. Heel bijzonder. Een pport naar de hemel: slanke ranke toegangspoort met daarachter niets dan wolken. Het waren mooie foto’s. Helaas heb ik wat problemen met mijn USB stick. Ik lijk zeker een dag foto’s kwijt te zijn en ook van de andere dagen sinds Borobudur gaat iets mis. Die foto’s heb ik deels wel op mijn scherm gezien, maar krijg ik nu ik ze naar Flickr wil uploaden niet meer tevoorschijn getoverd. Ik baal dus wel een beetje. Een tovenaar is dus gevraagd om me hierbij te helpen, anders ben ik een halve dag Borobodur, Dieng, Yogya, de tempels bij Solo, Solo en Surabaya kwijt …
Maar goed de tempels bij Solo waren dus heel mooi, gelegen tussen de thee-plantages. Ook de andere tempel: Sukuh was apart: een soort Maya-tempel, met hele expliciete beelden met een mannelijk vruchtbaarheidscultus (er lezen ook minderjarigen mee 😉 )
Gisteren ben ik van Solo naar Surabaya gereisd. In de middag heb ik een beetje door de stad gezworven, niet echt met een doel. Ik kwam uit bij House of Sampoera, de sigarettenfabriek van het land in een art-deco gebouw, dat helemaal naar kruidnagel rook (dat is een ingrediënt van de kretek-sigaret.
Vanochtend ben ik naar de mangrove geweest. De lokale overheid doet aan herintroductie van de mangrove. Van de 2500 ha die er nu is, is nog slechts 50 ha primair bos, de rest is aangeplant. Ik kreeg een rondleiding van een lokale gis, die het wel leuk vond om een Nederlander rond te leiden, hoewel hij eigenlijk bij het project van de buren werkte. Hij liet me ook de siroop gemaakt van de vrucht van een van de 15 bomen uit het mangrovewoud proeven en een rijst-vervanger, van een andere boom.
Daarna deed ik een taxi-rondje stad. Ik had besloten wel alles te willen zien, maar dat ik morgen al verder wilde reizen. Dus nam ik eerst de taxi naar de haven. Ik weet niet wat het is met de taxi-chauffeurs hier, maar havens zijn een blinde vlek. Dat was in Jakarta ook al zo, maar nu kon hij het ook niet echt vinden. Daarna door naar de Arabische buurt met moskee, de Chinese wijk met tempel en een Chinese moskee, een art-deco gebouw, en het marine monument (dat is een onderzeeër, die midden in de stad ligt. Ook ben ik in Gang Dolly geweest, daar stond laatst een stuk over in de Volkskrant. Het zou de grootste rosse buurt van Azië zijn. Maar daar vond ik niet zoveel aan.
Nu ga ik weer eens wat eten en dan terug naar het hotel.
Marcel op vakantie 